[ad_1]
توسعه سریع در افغانستان ، اگرچه با خروج نیروهای آمریکایی از این کشور همراه شد ، اما به دلایل مهم نمی توان آن را با پایان اراده واشنگتن برای تأثیرگذاری بر معادلات آینده افغانستان برابر دانست.
لازم به ذکر است که خروج نیروهای آمریکایی ، اگرچه ظاهراً انجام شده است ، اما با توجه به منافع استراتژیکی که در منطقه دارند ، از طریق مکانیزم های اطلاعاتی و امنیتی در افغانستان نفوذ خود را ادامه خواهند داد. این مسیر از کمک کشورهایی مانند پاکستان سود خواهد برد.
بایدن در افشای سیاست خارجی خود ، بر تهدید چین همراه با روسیه ، با تمرکز بر بین المللی گرایی ، ایجاد ائتلاف ، سیاست خارجی دیپلماسی و حفاظت از ارزش های غربی تأکید کرد تا روشن شود که معتقد است این دو کشور هنوز تهدید هستند. به ایالات متحده امریکا.
سیاست مهار چین یکی از اولویت های اصلی بایدن در سیاست خارجی است که وی بارها بر آن تاکید کرده است.
در این زمینه ، اگرچه ایالات متحده در مورد برخی موضوعات با هند موافق نیست ، اما آنها نیز تصوری از نقش خود در کنترل چین دارند.
ایالات متحده علاوه بر حفظ چین ، قطعاً ایجاد چالشی در منطقه تحت کنترل روسیه ، مرز شمالی افغانستان و ایجاد رقیب دیرینه را در دستور کار خود قرار داده است.
از سوی دیگر ، ایجاد عدم اطمینان در مرز 921 کیلومتری بین ایران و افغانستان می تواند اهرم جدیدی برای فشار بر تهران ، همراه با ادامه تحریم ها باشد و ایالات متحده می گوید که می تواند در مذاکرات غیر مستقیم آینده با ایران مثر باشد. به
بر اساس این؛ استفاده از نیروهای متفقین و تلاش برای نفوذ در ساختارهای آینده برای تأثیر مستقیم و غیر مستقیم تصمیمات آینده ، استراتژی های کلیدی ایالات متحده در افغانستان خواهد بود ، زیرا ایالات متحده افغانستان را منبع عدم قطعیت و بی ثباتی برای مداخله می داند.
در این راستا ، استفاده از گروه های تروریستی به ویژه داعش برای ایجاد بی ثباتی در افغانستان و همسایگان آن به منظور ایجاد سوء تفاهم بین آنها ، از مهمترین برنامه های ایالات متحده خواهد بود.
اما برای مقابله با این توطئه آمریکایی ، که با همکاری انگلیس بوجود آمد ، همانطور که جمهوری اسلامی ماهها تاکید کرده است ، با خواندن دست آمریکایی ، مذاکرات بین افغانها و میزبانی این مذاکرات در تهران در ژوئیه 1400 ، با حمایت کشورهای دیگر در منطقه. همان استراتژی باید با قوت دنبال شود.
مذاکرات بین حزبی و ایجاد یک دولت فراگیر و کاهش تنش های داخلی و منطقه ای اولین گام ها برای ایجاد ثبات و امنیت در افغانستان و جلوگیری از اجرای برنامه های امنیتی این کشور توسط دشمنان مردم افغانستان است. و ادیان باید به عنوان استراتژی اصلی کشورهای منطقه جدی گرفته شوند.
اگرچه طالبان با تکیه بر قدرت نظامی و البته تعهد مشکوک ارتش و دولت افغانستان ، سلطه خود را در افغانستان افزایش داده اند ، اما باید این واقعیت را در نظر بگیرند که تنها دولتی که مورد تأیید جامعه بین المللی باشد ، از همه حقوق برخوردار خواهد بود. افغانها باید در آن شرکت کنند.
به طور طبیعی ، این گروه می تواند در اداره کشور به همان اندازه که می تواند کرسی های قانونگذاری افغانستان را به دست آورد مشارکت داشته باشد و سپس می تواند مسئول معرفی نامزد ریاست جمهوری در اجراییه افغانستان باشد.
تمرکز جمهوری اسلامی ایران و کشورهایی مانند روسیه ، چین ، تاجیکستان ، ازبکستان ، ترکمنستان و دیگران. بر اساس این سیاست ، علاوه بر ایجاد نوعی تعامل با همه کشورهای افغانستان ، سیاست فریبنده و چالش برانگیز ایالات متحده در این منطقه حساس خنثی خواهد شد …
در این رابطه؛ با ایجاد اتحاد جدید با حضور همه همسایگان افغانستان و بدون حضور کشورهای خارج از منطقه ، می توان روند صلح برای آینده کشور و به رسمیت شناختن حقوق همه اقوام و مذاهب افغانستان را بدون تنش و خونریزی ایجاد کرد. به
انتهای پیام /
[ad_2]